زهیر
من این دو حرف نوشتم چنان که غیر ندانست تو هم ز روی عنایت چنان بخوان که تو دانیزهیر
من این دو حرف نوشتم چنان که غیر ندانست تو هم ز روی عنایت چنان بخوان که تو دانیمنزل خداست؟
الو سلام
منزل خداست؟
این منم مزاحمی که آشناست...
هزار دفعه دلم این شماره را گرفته است
ولی هنوز پشت خط در انتظار یک صداست...
شما که گفته اید پاسخ سلام واجب است
به ما که میرسد٬ حساب بنده هایتان جداست؟
الو....
دوباره قطع و وصل شد!
خرابی از دل من است یا که عیب سیم هاست؟؟؟
چرا صدایتان نمیرسد ؟کمی بلند تر٬
صدای من چطور؟خوب و صاف و واضح و رساست؟
اگر اجازه میدهی برایت درد دل کنم...
شنیده ام که گریه بر تمام درد ها شفاست!
دل مرا بخوان به سوی خود تا سبک شوم٬
پناهگاه این دل شکسته خانه شماست...
الو٬ مرا ببخش٬ باز مزاحمت شدم٬
دوباره زنگ میزنم٬ دوباره...
تا خدا خداست!
دلش شکسته بود
یک نفر دلش شکسته بود
توی ایستگاه استجابت دعا
منتظر نشسته بود
منتتظر،ولی دعای او
دیر کرده بود . او خبر نداشت
که دعای کوچکش توی چهار راه آسمان
پشت یک چراغ قرمز شلوغ گیر کرده بود
بهار آمد
بهار آمد که تا گل باز گردد
سرود زندگی آغاز گردد
بهار آمد که دل آرام گیرد
ز درد و غصه ها فرجام گیرد
راههای قلب تو!
راه های به تو رسیدن
محدود است اما من ...
به اندازه ی تمام راه
های
نرسیدن به قلبت
دوستت دارم !!!
شـاید خـدا بـخواهد و زائـر شوم تو را
چه سبز می‌شود دلم! چو می‌کند هوای تو
خـوشـا دلی کـه می‌تـپـد، همــاره از برای تو
خوشا دلی که جز رضا دمی رضـا نـمی‌شود
در آتش است دم به دم به عشق جانفزای تو
کبـوتــر دلــم بـبـیـن چـه عـاشقـانه پرکشد
در آسمـــــان آبـــی خــیـــال دلــگـشــای تو
مـرا بـخــوان بــه درگهت کــه بـیقرار بودنم
تـــمـــام هســتی‌ام «رضا» نثار خاک پای تو
گُـل ستــاره می‌دمـد به یادت از دو دیده‌ام
قـسـم بـه حـرمتت رضا، رضای من رضای تو
ز مهـــربــانی تو من چه قصه‌ها شنیده‌ام
ز لـطــف بــی‌نـهـایت و ز بخشش و عطای تو
در انتظار مانـده دل، دل غریـب «نسترن»
امــیــد آنــکه می‌رسـد بــه درد مـن دوای تو
اولین ولنتاین
نمی خوام مانیتورت باشم(رو در روت)
نمی خوام کیبوردت باشم(زیر دستت)
نمی خوام موست باشم(تو مشتت)
می خوام پسوردت باشم همیشه باشم تو فکرت
مقصر دل دیوانه ماست
وحشت از عشق که نه ، ترس ما فاصله هاست .
وحشت از غصه که نه ، ترس ما خاتمه ها ست .
ترس بیهوده نداریم ،صحبت از خاطره هاست .
صحبت از گشتن نا خواسته ی عاطفه هاست .
کوله باریست پر از هیچ که بر شانه ماست
گله از دست کسی نیست،
مقصر دل دیوانه ماست.